Dag 8 Poitiers (Nieuil-LÉspoir)

Vanochtend werden we aangenaam verrast door onze gastvrouw. De tafel was, ondanks dat er geen ontbijt in het arrangement zat, keurig gedekt. Ons eigen brood op tafel en vervolgens konden we genieten van een heerlijk ontbijt. Een goede start voor een nieuwe dag.

De tijd gaat snel. Het is al weer een week geleden dat we door een grote groep familieleden, vrienden en kennissen werden uitgezwaaid

Een week waar we veel indrukken hebben opgedaan.

Ook bijzonder leuk voor ons is, dat onze reislogger veelvuldig bezocht wordt. Ruim 1000 keer is onze site bezocht.
De leuke positieve reacties, zijn een steun in de rug voor de momenten dat de vermoeidheid in de benen goed voelbaar is. Ook een goede nachtrust doet wonderen.
Inmiddels is de 1000 km gepasseerd. We hebben al wel ervaren dat de geplande afstanden gemiddeld met ca 10% overschreden worden. De borden Route barrée, zorgen er vaak voor dat onze fietscomputer het dan ook wel goed vindt. Gevolg: zelf dan maar de weg zoeken en door naar het eerst volgende dorp te rijden. Ach zo zie je nog eens weer wat anders, maar mis je wel Poitiers.
Gezien dat we streven naar een sponsorbedrag, gelijk aan het aantal te rijden km’s, kan het ook weer een voordeel voor Bowie zijn.

Het landschap laat bijna elke dag een ander decor zien.
De eerste koeien en de wijnranken signaleerden we pas rond Chartres.
Gisteren reden we langs akkervelden waar de vraag gesteld kon worden: Zijn hier stenen gezaaid of is het land bezaaid met stenen.
Vandaag langs akker gereden met zonnebloemen, die, over een maand, voor mooie TV-beelden tijdens de Tour uitzendingen zorgen.

We zijn er, na veel inspanningen, in geslaagd alsnog een onderkomen voor a.s zondag te

reserveren. Wel even van de route af, maar daardoor voor de zondag wel wat minder kilometers.
We hopen daardoor midden op de middag te arriveren en van het aanwezige zwembad gebruik te kunnen maken.
De minder km’s zondag komen er maandag gewoon weer bij.

“Elk voordeel heeft zijn nadeel om maar even een variant op een van Cruyff’s gezegdes te gebruiken.

De dames van Think Pink die we hebben gesproken, willen Santiago in 3 jaar bereiken. Nee, dit is geen typefout. Ze hebben namelijk afgesproken elk jaar een stuk van de route te rijden en hopen in 2023 Santiago te bereiken.

De route vandaag was mede door de hoge temperatuur, minder aangenaam. Bovendien hebben we door eerder genoemde reden, ook vandaag weer ruim 15 km extra gerden. Uiteindelijk troffen we (bus en rijders) elkaar in Montamisé dus gelukkig niet in Montamisère.

Rond vijven bereikten we moe maar voldaan onze eindbestemming. We werden hartelijk ontvangen

door onze gastvrouw en haar zoontje. Onze eerste gastvrouw en gastheer, die ons in het Engels te woord stonden.
Het zoontje was razend enthousiast over onze fietsen en wilde graag even met een van onze fietsers en uiteraard een van zijn “gasten”op de foto.