Dag 19 Villafranca del Bierzo
1 juni 2022 - Villafranca del Bierzo, Spanje
Vandaag de trip over de Col Puerto de Foncebadon, ruim 1500 meter hoog. Op de top staat het Croix de Fer.
Voor het zover was, moesten, gezien de vele afdalingen vandaag, nog wat remblokjes vervangen worden. Inmiddels al zo ervaren, dat dit een piece of cake was.
Voordat we op de route waren hebben we nog even wat foto’s gemaakt van de beroemde brug over de Rio Orbigo.
Onderweg zijn we bij de kathedraal Astorga gestopt, om weer een stempel toe te kunnen voegen. Jammer of bijzonder is dat de datumstempel wel op 1 was gezet, alleen was men vergeten dat het inmiddels al 1 juni was in plaats van 1 mei. Niet getreurd.
In El Ganso, hadden we onze koffiestop. Het dorpje staat bekend als cowboy dorp. Het waarom is ons, op een paar specifieke gebouwen na, niet bekend.
In het dorp werd onze chauffeur van de dag door een Duitse wandelaar aangesproken. Hij wilde graag met de auto meerijden, naar het Croix de Fer of zo de Spanjaarden zeggen: Cruz de Ferro.
Hij gaf aan dat hij hartpatiënt was.
Uiteraard was dit akkoord. Er moest nog wel even op de groep gewacht worden. Blijkbaar duurde dit hem te lang. Na een aantal tabletten ingenomen te hebben, bedankte hij voor het aanbod en gaf aan toch te gaan lopen.
Op de klim naar Cruz de Ferro, werd het steeds donkerder. De regen kon niet lang meer uitblijven.
Het werd echter onverwachts weer helder. Het is een traditie dat je bij het kruis een of meerdere stenen legt.
Op de top hebben we ons verzameld en de stenen die we vanuit Nederland hadden meegenomen, bij het kruis gelegd. We hebben een moment van stilte in acht genomen, zodat ieder, op zijn eigen wijze, zijn gedachten en wensen in stilte kon uitspreken en verwerken. Onderling een bemoedigend schouderklopje of een box geeft ook kracht.
Na een korte rustpauze, zijn we voorzichtig aan de afdaling begonnen. Het was ons namelijk al bekend dat deze gevaarlijk was.
Gelukkig bleef het in de afdaling droog.
Het aantal caminogangers neemt met de dag toe. Ook het “Buen Camino” werd steeds vaker uitgesproken. Als elke “Buen Caminio” één euro donatie voor de Bowie zou opleveren, was er zeker €1.000,= extra binnengekomen.
In de loop van de middag nam de bewolking weer hand over hand toe. Het werd behoorlijk donker.
Ruim 2 uur hebben we in de stromende regen gefietst. Bij het naderen van Villafranca werd het weer droog.
Zo zie je maar weer. Ede Staal heeft er een liedje over gemaakt: “‘t Het nog nooit zo donker west.”
Iets na drieën hadden we ons Hostal in Villafranca bereikt.
Snel ons van de natte kleding ontdaan en een lekkere warme douche deed de rest.
Op naar Porto Marin, nog een kleine 200 km te gaan.
Hoorde pas later van jullie geweldig mooie initiatief; we hebben inmiddels wel alle mooie reisverhalen gelezen en van genoten! Het is geen moment saai en jullie zullen zeker nog veel meer te vertellen hebben.
Hopelijk komen jullie de laatste dagen naar het eindpunt ook goed door! We kijken uit naar de belevenissen. Wensen jullie alle succes toe en heel veel genot.
Tinus en Ria de Lange.
Ik weet zeker dat ieder van jullie hier heel mooi en fijn op terug kijken en mooie verhalen overhouden.
Kijk goed uit .
Boeiende verhalen en prachtige foto's!
Mooie herinneringen om op terug te zien.
Succes met de laatste kilometers en geniet van de aankomst!
Ik had het jullie voorspeld bij geven van de eerste stempel, "het wordt vanzelf een bedevaart". Dit was natuurlijk zo'n moment. Geweldig mooi om te lezen! :)