Dag 16 Hontanas (Burgos)

Hoewel een zondag, was het voor ons gewoon de volgende fietsdag.
Het zag er allemaal goed uit. De route stond in de fietscomputer. Na ca. 20 km even de vervolgroute downloaden en vervolgens op naar Burgos.
De realiteit was echter totaal anders. Het downloaden was geen probleem alleen de route volgen liep niet naar wens.
Na het (on)nodige klimwerk werd de opmerking gemaakt, dat we wel heel lang de wind tegen hadden. Klopt de route nog wel?
Toch maar even terug naar het laatste dorp. Niet te geloven, maar de richting Burgos, was de andere kant op.
Niet getreurd. De eerste de beste passant gevraagd, hoe we het snelst Burgos konden bereiken. Eigenlijk heel simpel. De grote weg (N1) volgen.  Gelukkig was het vanochtend erg rustig op deze weg.
Bijzonder was, dat Wim zonder te weten een Freudiaanse verspreking had gedaan. Hij had de volgauto willen laten weten dat we al 25 km hadden gereden. Hij appte echter verreden !! Toeval? of een vooruitziende blik? We hadden ons inderdaad zo’n 25 km verreden.

In een van de dorpjes werden we welkom geheten door 2 fel blaffende en dreigende honden. Gelukkig bleek hier ook het gezegde op te gaan: Blaffende honden bijten niet.
Rond 13.30 uur een afslag genomen om in een klein plaatsje te pauzeren. Het voordeel is dat je dan nog weer ergens anders komt. Al zittend op een terrasje, stopt er tegenover een auto.

Tot onze grote verbazing stapt er een pastoor uit, met in zijn hand een kelk. Blijkbaar wordt de hostie hier thuis bezorgd.

Na de pauze de weg richting Burgos vervolgd. Dan blijkt toch weer, dat hard fietsen in ons bloed zit. In no time waren we in Burgos. De afspraak om niet harder dan 25 km te rijden waren we even vergeten.
In Burgos de kathedraal bezocht en onze Credencial weer verrijkt met een prachtige stempel.
We moeten selectiever worden met het vragen van een stempel. Aan het aantal stempels kun je wel zien dat we steeds dichter bij Santiago de Compostella komen. We hebben echter nog maar plaats voor een klein aantal stempels en de laatste is uiteraard voor de Kathedraal in Santiago gereserveerd.
Burgos is ook de plaats waar onze plaatsgenoot Jos Lammertink tijdens de Ronde van Spanje in 1980 een etappe wist te winnen.

Bij de kathedraal hebben we de route weer opgepakt en konden we zonder problemen de weg goed vervolgen.
De afgelopen we(e)k(en) hadden we het idee dat we de meest afgelegen plekken al wel gezien hadden. Vandaag was echter het summum. Kilometers onverharde weg. Nagenoeg geen auto’s op de binnenwegen gezien en, denken we, door het kleinste dorpje van Spanje gereden. Villalbos. Tussen het plaatsnaambordje en einde dorp stonden welgeteld 2 woningen.

Hoewel wederom weer meer kilometers gereden dan gepland, waren we om 17.30 uur op de plaats van bestemming. Een leuk Caminohotel in Hontanas. Dus veel mensen die onderweg zijn naar Santiago.
Geen slaapzaal voor ons maar een keurige kamer.
Onder het genot van een drankje werden we verrast door een gastoptreden van een van de medewerkers van het hotel. De beelden hiervan kunnen we helaas niet op deze site plaatsen, maar hebben we al wel doorgezonden naar ons thuisfront. De 2000 km zijn we gepasseerd.