2020>Mei, de maand dat we zouden vetrekken.

De afgelopen weken intensief de ontwikkelingen en de adviezen mbt het Coronavirus gevolgd.

Het besluit om vanaf Hemelvaartsdag niet naar Santiago te fietsen was een wijs en logisch besluit.

Om goed voorbereid op pad te gaan hadden we al onze overnachtingen tot voorbij de Pyreneeën al

geboekt. Het kostte, rekening houdend met de gewenste dag afstand best veel tijd om de juiste

locaties te vinden. Maar we hebben het met veel enthousiasme gedaan. Dit gold ook voor het

overleg al dan niet in aanwezig heid van de partners.

Nu besloten was om niet te gaan, was de volgende stap om al onze reserveringen te annuleren.

Aangezien de boekingen via Booking.com en AirB&B liepen, konden we onze geboekte locaties via de

centrale website van deze organisaties bereiken. Hoewel de meerderheid van de reserveringen

probleemloos werden afgehandeld, hebben we ook ervaren dat niet al onze gastheren/-vrouwen,

ondanks onze motivatie om te annuleren, stonden te juichen. Het geheel overziend, mogen we

tevreden zijn.

J

Johan heeft Garage Zwijnenberg geïnformeerd. Uiteraard begrip voor onze opschorting van de reis

en de toezegging dat we te zijner tijd weer een beroep op hen kunnen doen. Een fijne gedachte.

Op naar volgend jaar.

En dan..... dan is het 21 mei 2020 Hemelvaartsdag.

Ik stond op of beter gezegd, ik lag nog in mijn bed, met de gedachten: dit zou de dag zijn.

Ik hoorde de vogels al vroeg fluiten ( Herman Finkers ook) op deze mooie zonnige dag en liet mijn

gedachten even de vrij loop.

Over een paar uur zou het gebeuren. Voor ruim 3 weken fysiek afscheid nemen van je dierbaren.

Daarna, vergezeld van onze fietsmaten van De Wanne, op weg naar Veghel.

Om de eerste dag gezamenlijk te fietsen, was de volgauto al naar Veghel gebracht. Na de koffiepauze,

zouden we ook afscheid van onze fietsmaten nemen om vervolgens te (kunnen) ervaren hoe het is

om met je 4 fietsmaten deze tocht te maken.

Ik zag het al voor me; ’s avonds gezamenlijk eten koken en daarna, onder het genot van een drankje

de dag doornemen, nog even over allerhande zaken te filosoferen en/of samen, onder de begeleiding

van Ben, die als vrijwilliger met zijn gitaar ook “Verzorgingshuizen” opvrolijkt, ons eigen shantykoor te

zijn. Begin al spontaan een liedje te neuriën.

Tijd om uit bed te gaan en de realiteit van de dag onder ogen te zien.

Gezien de berichtjes op onze gezamenlijke Santiago-app was iedereen ook met zijn gedachten bij

onze fietstocht naar Santiago.

Wetende dat we een juist besluit hebben genomen en het feit dat het virus, gelukkig in een iets

mindere mate nog bij ons is maar voorlopig ook nog zal blijven, is het goed te weten dat er

​belangrijker zaken in dit leven zijn.

Op naar volgend jaar.